ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΑΤΣΗ ΣΤΟΝ "ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ"

Κεντρική διάθεση - Παραγγελίες

Κεντρική διάθεση:
Πρεσβ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΤΣΗΣ
441 00 ΚΟΝΙΤΣΑ
τηλ. 26550-22788
__________________________________
Επίσης μπορείτε να παραγγείλετε βιβλία μέσω του ηλεκτρονικού μας ταχυδρομείου
γράφοντας το Ονοματεπώνυμό σας, τη Διεύθυνση, τον αριθμό και τους τίτλους των βιβλίων που θέλετε
και θα σας σταλούν με Αντικαταβολή των ΕΛΤΑ


Πίστις: Η βάσις της αγάπης

ΠΙΣΤΙΣ: Η ΒΑΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 
Ο ΠΙΣΤΟΣ ἄνθρωπος ἔχει ἕνα μοναδικὸ πλεονέκτημα σὲ σύγκριση μὲ τὸν ἄπιστο καὶ ἄθεο. Ὅ,τι σκέφτεται, ὅ,τι ἐπιθυμεῖ καὶ ὅ,τι ἐπιδιώκει εἶναι σύμφωνο μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ὁ ἀσυμβίβαστος μὲ τὸν ἁμαρτωλὸ κόσμο καὶ ὁ ἀφοσιωμένος στὸ Θεό. Ἡ πίστη του εἶναι τὸ σταθερὸ πνευματικὸ θεμέλιο. Πάνω σὲ αὐτὴ χτίζει, μὲ αὐτὸ καὶ κάθε του προσπάθεια ἔχει ἄμεση ἐπιτυχία. Καὶ στὶς περιπτώσεις ἀκόμα, ποὺ φαίνονται ὅτι ἀποτυγχάνει, τελικὰ ἔχει ἐπιτυχίες.
 Ἡ πίστη εἶναι ἡ βάση τῆς ἀγάπης. Μεγάλη ἀπώλεια δὲν πρέπει νὰ θεωρεῖται, ὅταν ἡ ἀγάπη μειωθεῖ, γιατί αὐτὸ εἶναι κάτι, ποὺ εὔκολα ἐπανορθώνεται. Ἀντίθετα, σοβαρὴ ἀπώλεια εἶναι νὰ χάσει ὁ ἄνθρωπος τὴν πίστη καὶ νὰ βρεθεῖ μετέωρος καὶ ἀπροσανατόλιστος.

Γνώσεις και επιθυμίαι

ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΙ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι ἀγνοοῦν ὅτι ἡ στενὴ σχέση μὲ τὸ Θεὸ εἶναι πηγὴ ὅλων τῶν ἀγαθῶν, ποὺ χρειάζονται, γιὰ νὰ ζήσουν τὴν ἀνώτερη πνευματικότητα, χωρὶς νὰ περιφρονήσουν καὶ τὶς καθημερινὲς ἀπαιτήσεις τῆς ζωῆς. Αὐτὸ ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ὑπεύθυνοι κληρικοὶ δὲν δίνουν τόση σημασία, ἀφοῦ περιορίζονται σὲ ἁπλὲς καὶ γενικόλογες παραινέσεις καὶ ἀποφεύγουν νὰ ἀναλύσουν τὰ βαθύτερα αἴτια τῆς ἀπομάκρυνσης τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ.
Ὑπάρχουν βέβαια καὶ ἄλλοι παράγοντες. Γιὰ νὰ δείξω τὴ ματαιοπονία τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων, θὰ σημειώσω δύο παραδείγματα. Τὸ πρῶτο ἀναφέρεται στὶς γνώσεις καὶ τὸ δεύτερο στὶς ἐπιθυμίες. Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἐρευνᾶ καὶ γνωρίζει διάφορα πράγματα, τόσο διαπιστώνει ὅτι ὑπάρχουν πολὺ περισσότερα ἄγνωστα. Βρίσκεται πάντα σὲ συνεχῆ ἀναζήτηση. Αὐτὸ κυρίως συμβαίνει, ὅταν δὲν ἔχει σχέση μὲ τὸ Θεὸ καὶ προσπαθεῖ μόνος του νὰ κατακτήσει τὶς νέες γνώσεις.

Οι εγγύς και οι μακράν του Θεού

ΟΙ ΕΓΓΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΚΡΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 
 ΟΛΑ πρέπει νὰ ἀρχίζουν ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ ὅλα πρέπει νὰ καταλήγουν στὸ Θεό.Ὅταν δὲν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ἀρχίζει ἡ περιπλάνηση, ποὺ ἀπομακρύνει ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ πολλὰ δυσάρεστα καὶ τραγικὰ ἀποτελέσματα. Τὸ φαινόμενο δὲν εἶναι σπάνιο. Εἶναι ὁ γενικὸς κανόνας, ἐνῶ ἐξαίρεση ἀποτελοῦν οἱ λιγοστοὶ συνειδητοὶ χριστιανοί. 
Ἡ οὐσιαστικὴ σύνδεση μὲ τὸ Θεὸ εἶναι ἀναγκαία στὸν ἄνθρωπο. Τοῦ δίνει προσανατολισμό, ξέρει πιὰ ποὺ πρέπει νὰ πάει, δὲν ταλαιπωρεῖται ἀνωφελῶς καὶ δὲν ταλαντεύεται. Οἱ δυσκολίες βέβαια πάντα ὑπάρχουν ἀλλὰ καὶ οἱ τρόποι, γιὰ νὰ τὶς ξεπερνάει δὲν θὰ τοῦ εἶναι ἄγνωστοι. Δὲν ἀπογοητεύεται καὶ δὲν βιώνει τὴν ἀνεπιθύμητη μοναξιά, τὴν ὁποία ἀξιοποιεῖ προσευχόμενος, ἀλλὰ καὶ ἐμπιστευόμενος τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.

Δίχως Θεόν όλα καταστρέφονται

ΔΙΧΩΣ ΘΕΟΝ ΟΛΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΣΤΗΝ ἐποχή μας ἔχουν αὐξηθεῖ ὅλα τά ἀρνητικά φαινόμενα τῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία ἔχει γίνει πραγματική ζούγκλα. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ἐγκαταλείψει τίς ἠθικές ἀρχές καί ζοῦν μέ τρόπο ἁμαρτωλό και παράνομο. Ἡ ἀδικία, ἡ κλοπή, τό συμφέρον, ἡ δολοπλοκία, ἡ διαφθορά, ἀλλά καί ἡ φιληδονία, ἡ σαρκολατρία, ἡ ἀνηθικότητα, ἡ συκοφαντία, ἡ κατεδάφιση τοῦ Ἔθνους, ἡ ἄρνηση τῶν συμβόλων, ἡ περιφρόνηση τῆς ἱστορίας καί τῆς παράδοσης, ἡ περιθωριοποίηση τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν κληρικῶν της εἶναι μερικά ἀπό τά χαρακτηριστικά τους.

Ο φωτεινός στόχος

Ο ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 
ΣΤΗΝ ἐποχή τῆς σύγχυσης καί τῆς ἀποστασίας ἀπό τό Θεό, στην ὁποία ζοῦμε, ὅπου ὅλα ἔχουν ὑποβαθμιστεῖ καί καταπατηθεῖ, πολλοί μιλοῦν γιά ἱκανούς καί χαρισματούχους, πού πρέπει νά ἀναλάβουν ἡγετικό ρόλο, γιά νά βοηθήσουν τό κράτος καί τήν κοινωνία γενικότερα, γιά νά βγοῦμε ἀπό τά ἀδιέξοδα καί νά ἀνυψωθοῦμε ἀπό τό βοῦρκο. Συνήθως ἐννοοῦν ἀνθρώπους μέ κοσμική σοφία, ἀναγνωρισμένους καί προβεβλημένους, πού πιστεύουν ὅτι θά λύσουν τά προβλήματα. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι πάντα τέτοιοι ἄνθρωποι ἀναλάμβαναν τίς πολιτικές εὐθύνες, χωρίς ὅμως τά ἀναμενόμενα ἀποτελέσματα. Ξεκινοῦσαν μέ ὁράματα καί δημαγωγικά συνθήματα καί κατέληγαν σέ ἀποτυχίες. Ὅλα τά προσόντα τους ἀποδεικνύονταν ἀνίσχυρα καί τά προβλήματα αὐξάνονταν. Αὐτός ἦταν ὁ κανόνας. Οἱ ἐξαιρέσεις ἦταν σπάνιες καί ἀπομονωμένες. Ἀπό ὅλους αὐτούς ἔλειπε ὁ φωτεινός στόχος, δηλαδή ἡ ἀναφορά τους στό Θεό,

Έπαινος και κατηγορία

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Ο ΚΑΤΑ Θεόν ἀγωνιζόμενος ἄνθρωπος συχνά ἀντιμετωπίζει εὐχάριστες καί δυσάρεστες καταστάσεις, τίς ὁποῖες δημιουργοῦν οἱ συνάνθρωποί του. Εὐαίσθητος δέ καθώς εἶναι, προβληματίζεται καί θέλει νά ἀποφεύγει τίς ὑπερβολές καί νά προφυλάσσεται ἀπό τίς πλάνες.
Οἱ κοσμικοί συνήθως προσέχουν τόν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ καί πάντα εἶναι πρόθυμοι, ἀλλά καί βιαστικοί, νά κρίνουν κάθε λόγο του καί κάθε πράξη του. Χωρίς νά στηρίζονται σέ πλήρη στοιχεῖα, χωρίς νά γνωρίζουν ἐπακριβῶς τά γεγονότα καί τίς προθέσεις του, τόν ἐπαινοῦν ἤ τόν ἐπικρίνουν. Πολλές φορές σέ χώρους, πού συχνάζουν, ὅπως τά καφενεῖα καί τά σπίτια, ἀσχολοῦνται μέ αὐτόν καί ἔχουν ἀπαιτήσεις, ἐνῶ οἱ ἴδιοι βρίσκονται σέ ἀπελπιστική κατάσταση. Ἀπό τόν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ θέλουν πολλά καί δέν συγχωροῦν εὔκολα τυχόν ἀδυναμίες ἤ παραλείψεις του. Θεωροῦν δεδομένο ὅτι εἶναι ὁλοκληρωμένος πνευματικά, ἔχει ὅλες τίς ἀρετές, παρόλο πού καί αὐτός εἶναι ἄνθρωπος μέ ἁμαρτίες καί μέ τόν ἀγώνα του προσπαθεῖ νά πετύχει κάτι πνευματικό στή ζωή του.

Σταθεροί και αποφασιστικοί

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΙ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΠΟΛΛΟΙ χριστιανοί διαπιστώνουν ὅτι παρά τίς καλές τους προθέσεις καί τόν ἀγώνα τους δέν ἔχουν πνευματική πρόοδο στή ζωή τους. Μένουν πάντα ἴδιοι καί ἀμετάβλητοι. Δέν ἐγκαταλείπουν τίς «ἀθῶες» συνήθειες καί δέν ἀποκτοῦν ἀρετές. Κατά τά ἄλλα εἶναι οἱ τακτικοί καί σταθεροί ἄνθρωποι, πού δέν παραλείπουν τόν ἐκκλησιασμό τους, πού ἀρέσκονται νά ἀκοῦν κηρύγματα καί ὁμιλίες καί θέλουν νά ἐπικοινωνοῦν μέ ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν χριστιανικά ἐνδιαφέροντα καί εἶναι «δικοί τους». Ἐνδεχομένως νά ἔχουν καί τόν ἴδιο πνευματικό. Γιατί ὅμως δέν ἔχουν πρόοδο; Γιατί δέν ἀλλάζει τίποτε στή ζωή τους;
Δέν εἶναι εὔκολη ἡ ἀπάντηση, οὔτε καί μπορεῖ νά εἶναι γιά ὅλους ἡ ἴδια. Ὁ καθένας ἔχει τίς δικές του προτιμήσεις καί ἐπιλογές καί φυσικά τίς δικές τους μικρές ἤ μεγάλες ἁμαρτίες. Ἐξωτερικά φαίνονται ἴδιοι, ἀλλά ἐσωτερικά ὑπάρχουν διαφορές. Ὑπάρχει ὡστόσο ἡ κοινή ἀδυναμία τους: δέν εἶναι ἀποφασιστικοί σέ θέματα, πού ἔχουν σχέση μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί εἰδικότερα δέν ἀπαρνοῦνται τό κοσμικό φρόνημα, τή φιλοχρηματία, τήν καλοπέραση, τήν τάση πρός τήν ἀριστοκρατία καί ἄλλα «ἀθῶα».

Διατί υποφέρουν οι ενάρετοι;

Γέροντας Επιφάνιος
Θεοδωρόπουλος
ΔΙΑΤΙ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΟΙ ΕΝΑΡΕΤΟΙ; 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 
Δέν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι πού διερωτῶνται, γιατί ὑποφέρουν οἱ δίκαιοι καί ἐνάρετοι; Ἀφοῦ ὅλα στή ζωή τά ρυθμίζει ὁ Θεός, γιατί ἐπιτρέπει τά δυσάρεστα στούς ἀνθρώπους, πού τηροῦν τίς ἐντολές του καί ἔχουν πνευματικό ἀγώνα; Ποῦ εἶναι ἡ πρόνοιά του, γιατί ἐπιτρέπει νά ἀφαιρεῖται ἀπό τή ζωή τῶν δικῶν του ἀνθρώπων ἡ χαρά καί ἡ μακαριότητα; Στά ἐρωτήματα αὐτά οἱ Γέροντες ἔδιναν διάφορες ἀπαντήσεις, προσπαθώντας νά δείξουν τή μεγάλη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους. Εἶναι ἐνδιαφέρον νά σημειώσω ἐπιγραμματικά μερικές. 
Ὁ πόνος καί οἱ θλίψεις, ὅταν ἀντιμετωπίζονται μέ πίστη καί ὑπομονή ἔχουν θετικά ἀποτελέσματα στήν πνευματική ζωή. Ὁ Γέροντας Ἐπιφάνιος ἔλεγε ὅτι καθαρίζουν καί τά ελάχιστα ἴχνη τῶν παθῶν μας καί μᾶς ἑτοιμάζουν μεγαλύτερο στεφάνι στόν οὐρανό. Μᾶς καθιστοῦν καθαρούς, μᾶς φέρνουν πιό κοντά στό Θεό καί νιώθουμε τήν ἀδυναμία μας. Αὐτό ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα νά αὐξάνεται ἡ προσευχή μας. Δέν πρέπει δέ καθόλου νά γογγύζουμε, ἀντίθετα πρέπει νά θυμόμαστε ὅτι ὁ Κύριός μας πέθανε πάνω στό σταυρό. Ἄν ἐκεῖνος πού ἦταν ἀναμάρτητος ὑπέφερε τόσα πολλά, τί νά ποῦμε γιά τόν ἑαυτό μας πού εἶναι βυθισμένος στήν ἁμαρτία;

Αξία και αξιώματα

Γέροντας Ιωήλ
ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΑ
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΣΤΗΝ ἐποχή μας εἶναι πολύ δύσκολο νά βρεῖς ἀνθρώπους μέ ἠθικές ἀρχές, καλό χαρακτήρα, εὐγένεια, ἐργατικότητα καί προπαντός μέ ταπείνωση. Νά συνομιλήσεις καί νά συνεργαστεῖς με ἁγνούς καί πρόθυμους γιά ἀγαθοεργία ἀδελφούς, πού νά ἔχουν πνεῦμα προσφορᾶς καί αὐτοθυσίας. Ἀντίθετα, ὅπου καί νά πᾶς, συναντᾶς ἀνθρώπους, πού δέν ἔχουν ἀρχές καί δύσκολα μπορεῖς νά ἐπικοινωνήσεις μαζί τους. Εἶναι δοῦλοι τῶν ἁμαρτωλῶν τους παθῶν, τούς διακρίνει ἡ θρασύτητα καί ἡ σκληρότητα ἀπέναντι στούς ἄλλους καί εἶναι ἀδίστακτοι συμφεροντολόγοι. Χτυπητά παραδείγματα εἶναι οἱ συνδικαλιστές, οἱ διάφοροι διευθυντές, οἱ πολιτικοί, οἱ στρατιωτικοί, οἱ ἀστυνομικοί καί πολλές ἄλλες κατηγορίες ἀξιωματούχων.
Ὁ Γέροντας Ἰωήλ τῆς Καλαμάτας ἔλεγε σχετικά τά ἑξῆς: «Στόν κόσμο ἔχουμε ἀνθρώπους μέ ἀξία καί ἀνθρώπους χωρίς ἀξία. Ἐκεῖνοι πού ἔχουν, ὅπου καί ἄν τύχουν, ὅπου καί ἄν βρεθοῦν γίνονται σεβαστοί καί ἀγαπητοί.

Ο πνευματικός αγών

Γέρων Πορφύριος
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ
 Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 
 ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ δέν γνωρίζουν τί θά πεῖ πνευματικός ἀγώνας. Νομίζουν ὅτι ὅλα ἀρχίζουν καί τελειώνουν με τήν τήρηση μερικῶν ἐντολῶν τοῦ Εὐαγγελίου, συνήθως προσαρμοσμένες στίς δικές τους προσωπικές ἐπιλογές. Μέ ἐπιπολαιότητα ἀμβλύνουν τό περιεχόμενό τους σύμφωνα μέ τίς ἀπαιτήσεις τῆς σύγχρονης ἐποχῆς, ἡ ὁποία ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, δέν ἔχει χριστιανικά χαρακτηριστικά. Πρόκειται προφανῶς γιά κατ᾽ ὄνομα χριστιανούς, πού ποτέ δέν θέλησαν νά τηρήσουν μέ συνέπεια τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἀρνούμενοι κάθε συμβιβασμό μέ τόν ἁμαρτωλό κόσμο. Καί ἐδῶ βρίσκεται τό μεγάλο ποιμαντικό πρόβλημα, τό ὁποῖο πρέπει νά ἀπασχολεῖ τούς κληρικούς. Κανένας, βέβαια, δέν μπορεῖ νά ἰσχυριστεῖ ὅτι ἡ ἐπιτυχία εἶναι εὔκολη καί γρήγορη ὑπόθεση. 

Επιμέλεια και αμέλεια

Άγιος Άνθιμος της Χίου
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΜΕΛΕΙΑ 
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση 
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ἀγώνας πρέπει νά διεξάγεται μέ ἐπιμέλεια, γιά νά ἔχει καρπούς. Χρειάζεται ἰδιαίτερη προσοχή καί φροντίδα. Πολλοί νομίζουν ὅτι μποροῦν, παράλληλα μέ τίς ἐπαγγελματικές τους ἀπασχολήσεις, γιά τίς ὁποῖες ξοδεύουν τόν περισσότερο χρόνο, νά εἶναι καί καλοί χριστιανοί, ἀφιερώνοντας ἐλάχιστα λεπτά κατά περιόδους στόν ἐκκλησιασμό, τή μελέτη, τήν προσευχή κ.λπ., χωρίς νά δείχνουν ἐπιμέλεια καί χωρίς νά συμμετέχει ἡ καρδιά τους. Ἁπλά γνωρίζουν ὅτι ἔχουν μερικά καθήκοντα καί προσπαθοῦν νά τά ἐκτελέσουν, γιά νά μή τούς ἐλέγχει ἡ συνείδηση. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι νά μή ἔχουν καμία
πνευματική προόδο καί νά μή διαφέρουν σέ τίποτα ἀπό τούς κοσμικούς, οἱ ὁποῖοι ζοῦν δίχως νά τηροῦν τἰς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.
 Ἡ χριστιανική ζωή δέν εἶναι ἁπλή ὑπόθεση. Ἤ πιστεύεις καί ζεῖς κατά Θεόν ἤ ἔχεις νεκρά πίστη καί ζεῖς μακριά ἀπό τό Θεό. Στήν πρώτη περίπτωση τό χαρακτηριστικό γνώρισμα εἶναι ἡ ἐπιμέλεια καί ἡ συνέπεια στήν τήρηση τῶν ἐντολῶν,

Ο σκορπισμός του νοός κατά την ώραν της προσευχής

Ο ΣΚΟΡΠΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 
ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ἀγωνιστές συχνά παραπονοῦνται ὅτι κατά την ὥρα τῆς προσευχῆς ὁ νοῦς τους δέν συγκεντρώνεται, ἀλλά σκορπίζεται ἐδῶ καί ἐκεῖ, μέ ἀποτέλεσμα νά θεωροῦν ὅτι ἡ προσευχή τους εἶναι μάταια. Βλέπουν ὅτι ἡ πράξη τῆς προσευχῆς εἶναι δύσκολη, γι᾽ αὐτό καί ζητοῦν ἀπό τούς πνευματικούς σχετικές συμβουλές. 
 Τό πρῶτο, πού πρέπει νά προσέξουν οἱ ἀδελφοί εἶναι ἡ προσπάθεια στήν προσευχή νά μή διακοπεῖ. Νά προσεύχονται κι ἄς τρέχει ὁ νοῦς στά περιττά καί μάταια. Νά ἐλπίζουν ὅτι κάτι καλύτερο θά πετύχουν αὔριο. Ὁ ἀγώνας τους πρέπει νά εἶναι στραμμένος κυρίως στήν ἐγρήγορση, στόν περιορισμό τῶν βιοτικῶν μεριμνῶν καί στό ἔλεγχο τῶν αἰσθήσεων. Γιά νά εἶναι προσηλωμένος ὁ νοῦς στόν Ἰησοῦ, δέν πρέπει νά ἀσχολεῖται μέ περιττά καί ἄχρηστα πράγματα, τά ὁποῖα ἐκτός τῆς ραθυμίας προκαλοῦν καί λύπη.

Απέναντι εις το κοινόν πρόβλημα

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΕΙΣ ΤΟ ΚΟΙΝΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 
ΠΩΣ πρέπει νά ἀντιμετωπίζουμε τούς ἀνθρώπους, πού μᾶς ἐνοχλοῦν καί μέ ποικίλους τρόπους μᾶς βλάπτουν καί μᾶς ἀδικοῦν; Πῶς μποροῦμε νά ἠρεμήσουμε; Ἡ προσφυγή στά κοσμικά δικαστήρια ἐνδείκνυται; Πρέπει «νά βροῦμε τό δίκιο μας»; Πρέπει νά τιμωρηθοῦν αὐτοί πού μᾶς βλάπτουν; Πρόκειται γιά ἕνα κοινό πρόβλημα. Ὅλοι γενικά τό ἀντιμετωπίζουν. Ὅλοι γίνονται θύματα. Ἀλλά καί οἱ θύτες γίνονται θύματα ἀπό ἄλλους! Δέν ἔχει τελειωμό αὐτή ἡ ἱστορία. Ἐνῶ λύνουμε τό πρόβλημα, πού ἔχουμε μέ κάποιους, ἀμέσως μᾶς δημιουργεῖτε τό ἴδιο πρόβλημα μέ κάποιους ἄλλους, χωρίς νά μποροῦμε νά βροῦμε τήν αἰτία. Συχνά ὁδηγούμαστε καί σέ ἀδιέξοδο. 
 Ὅποιος κατορθώσει νά μείνει ἀνεπηρέαστος ἀπό αὐτό τό πρόβλημα, εἶναι μακάριος.

«Ο Χριστός είναι το πάν»

«Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ» 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 
ΠΟΛΛΟΙ καλοπροαίρετοι χριστιανοί, ζώντας ἀνάμεσα σέ ἀνθρώπους, πού ἀγνοοῦν τό Χριστό ἤ Τόν ἀρνοῦνται συνειδητά και μέ φανατισμό, προβληματίζονται καί θέλουν νά βροῦν κάποιον νά τούς στηρίξει καί νά τούς προφυλάξει ἀπό διάφορους πνευματικούς κινδύνους, πού καθημερινά ἀντιμετωπίζουν. Μέ ἐνδιαφέρον θέλουν νά πληροφορηθοῦν τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο βίωναν τόν Χριστό οἱ Ἅγιοι, γιατί σ᾽ αὐτούς ἔχουν μεγάλη ἐμπιστοσύνη. 
Ὁ Γέροντας Πορφύριος ἔλεγε ὅτι «ζωή χωρίς Χριστό, δέν εἶναι ζωή. Πάει τέλειωσε. Ἄν δέν βλέπεις τό Χριστό σέ ὅλα σου τά ἔργα καί τίς σκέψεις, εἶσαι χωρίς Χριστό». Αὐτό ἦταν τό βίωμα τοῦ ἁγίου Γέροντα. Ὅ,τι εἶχε τό στήριζε στόν Χριστό.

Η πληθώρα των «γερόντων» και η «ευσέβεια» των αφελών

Η ΠΛΗΘΩΡΑ ΤΩΝ «ΓΕΡΟΝΤΩΝ» ΚΑΙ Η «ΕΥΣΕΒΕΙΑ» ΤΩΝ ΑΦΕΛΩΝ 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 
 ΓΕΜΙΣΕ ἡ Ἐκκλησία μας μέ «γέροντες», οἱ ὁποῖοι καθοδηγοῦν τούς πιστούς καί τούς ὁδηγοῦν στή σωτηρία, ὅπως ἰσχυρίζονται. Συνήθως εἶναι ἱερομόναχοι, ἀλλά καί κοσμικοί ἀρχιμανδρίτες, πού ἔχουν διαβάσει πολλά γιά τούς πραγματικούς Γέροντες καί ἀναμασώντας τούς λόγους τους ἤ διηγούμενοι τά τοῦ βίου τους, δημιουργοῦν ψευδαισθήσεις στούς ἀνυποψίαστους καί ἀποκτοῦν καί οἱ ἴδιοι φήμη ἐναρέτου καί θεοφωτίστου γέροντα, ἐνῶ δέν ἔχουν κανένα ἀπό τά γνωρίσματα τῶν ἁγίων Γερόντων. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι πολλοί ἀδελφοί νά παγιδεύονται στήν ἐπικίνδυνη προσωπολατρία καί ἀντί νά ἀνοίγει ὁ νοῦς τους καί νά προχωροῦν στόν πνευματικό δρόμο τῆς κατά Χριστόν ζωῆς, μένουν προσκολλημένοι σέ μερικά τυπικά πράγματα, ἐξωτερικά καί ἀνούσια, καί καθησυχάζουν τή συνείδησή τους πῶς τάχα προοδεύουν, ἀφοῦ τηροῦν τά ὅσα τούς λένε οἱ «γέροντές» τους.

Βιοτικαί μέριμναι και προσευχή

ΒΙΟΤΙΚΑΙ ΜΕΡΙΜΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ χριστιανοί, πιεζόμενοι πολλὲς φορὲς ἀπὸ τὶς πολλὲς μέριμνες, δυσανασχετοῦν, γιατὶ δὲν τοὺς μένει ἐλεύθερος χρόνος γιὰ προσευχή, μελέτη, περισυλλογή, ἐκκλησιασμὸ κ.λπ. Στὴν προσπάθειά τους νὰ ἀνταποκριθοῦν σὲ ὅλες τὶς ὑποχρεώσεις τους, καταπονοῦνται ὑπερβολικὰ καὶ ὅταν πᾶνε νὰ προσευχηθοῦν, εἶναι πλήρως ἐξαντλημένοι καὶ αὐτὸ τοὺς ἐνοχλεῖ. Τὸ θέμα εἶναι σοβαρὸ ἀπὸ πνευματικῆς πλευρᾶς καὶ μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπιστεῖ μὲ τὴ λογική, ἀλλὰ καὶ μὲ ἀποφασιστικότητα. 

Ο Θεός και οι «θεοί»

Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΘΕΟΙ» 
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 
ΠΟΛΛΟΙ εἶναι οἱ ἄνθρωποι, ποὺ δηλώνουν δημοσίως ὅτι δὲν πιστεύουν στὸν Θεό. Ἀρνοῦνται νὰ δεχτοῦν τὶς ἐντολές του καὶ ἐπιλέγουν τοὺς «θεοποιημένους» συνανθρώπους τους. Παρατηρεῖται ἕνας παραλογισμὸς στὶς προτιμήσεις τους. Πίστη στὸ Θεό, ὄχι. Πίστη στὰ χαρίσματα τῶν «θεοποιημένων» ἀνθρώπων, ναί. Οἱ ἄπιστοι δέχονται μὲ ἐμπιστοσύνη τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ τοὺς ταιριάζουν, ἐνῶ τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ τοὺς ἀποστρέφονται. Τοὺς ἐμπαθεῖς καὶ ἁμαρτωλοὺς τοὺς ἔχουν ὡς παραδείγματα ζωῆς. Τοὺς καλοὺς καὶ ταπεινοὺς ὡς παραδείγματα πρὸς ἀποφυγήν.