Ἡ
πρὸς τὸν
Θεὸν ἀγάπη
Τοῦ
πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ συχνά
προβληματίζονται γιά πολλά πνευματικά
θέματα καί ρωτοῦν τούς Γέροντες, γιά νά
πάρουν ἀπαντήσεις σύμφωνες μέ τό
θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτό δείχνει ὅτι ἐμπιστεύονται
τήν πνευματική τους ἐμπειρία, ἡ
ὁποία, ὅπως
ὅλοι γνωρίζουμε, δέν ὑπάρχει
σέ ὅλους
τούς κληρικούς.
Κάποτε ρώτησε τόν ἅγιο
Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη ἕνα πνευματικό του τέκνο πῶς πρέπει νά
εἶναι ἡ
πρός τόν
Θεόν ἀγάπη τῶν χριστιανῶν κι ἐκεῖνος
ἀπάντησε μέ σαφήνεια, χρησιμοποιώντας καί
ἕνα παράδειγμα: «Ἡ ἀγάπη
μας πρός τόν Θεόν πρέπει νά εἶναι πάρα πολύ μεγάλη καί χωρίς νά
ὑπάρχει καμία διάσπαση σέ ἄλλα
πράγματα. Σοῦ φέρνω σάν παράδειγμα τό
ἑξῆς:
Ὁ ἄνθρωπος
μοιάζει νά ἔχει ἐντός του μιά μπαταρία μέ
ὁρισμένη ἐνέργεια. Ὅταν αὐτή
τήν ἐνέργεια
τήν ξοδεύει σέ ἄλλα διάφορα πράγματα ἐκτός τῆς
ἀγάπης πρός
τό Θεόν, ἡ
ἐνέργεια πού ἀπομένει μέσα του γι᾿ Αὐτόν
εἶναι ἐλάχιστη
καί ἴσως
πολλές φορές μηδαμινή. Ὅταν ὅμως διαθέτουμε ὅλη μας τήν ἐνέργεια πρός
τόν Θεόν,
τότε ἡ ἀγάπη μας εἶναι μεγάλη πρός
Αὐτόν».