Δίχως Θεόν όλα καταστρέφονται

ΔΙΧΩΣ ΘΕΟΝ ΟΛΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΣΤΗΝ ἐποχή μας ἔχουν αὐξηθεῖ ὅλα τά ἀρνητικά φαινόμενα τῆς κοινωνίας, ἡ ὁποία ἔχει γίνει πραγματική ζούγκλα. Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ἐγκαταλείψει τίς ἠθικές ἀρχές καί ζοῦν μέ τρόπο ἁμαρτωλό και παράνομο. Ἡ ἀδικία, ἡ κλοπή, τό συμφέρον, ἡ δολοπλοκία, ἡ διαφθορά, ἀλλά καί ἡ φιληδονία, ἡ σαρκολατρία, ἡ ἀνηθικότητα, ἡ συκοφαντία, ἡ κατεδάφιση τοῦ Ἔθνους, ἡ ἄρνηση τῶν συμβόλων, ἡ περιφρόνηση τῆς ἱστορίας καί τῆς παράδοσης, ἡ περιθωριοποίηση τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν κληρικῶν της εἶναι μερικά ἀπό τά χαρακτηριστικά τους.

Ο φωτεινός στόχος

Ο ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ 

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση 

ΣΤΗΝ ἐποχή τῆς σύγχυσης καί τῆς ἀποστασίας ἀπό τό Θεό, στην ὁποία ζοῦμε, ὅπου ὅλα ἔχουν ὑποβαθμιστεῖ καί καταπατηθεῖ, πολλοί μιλοῦν γιά ἱκανούς καί χαρισματούχους, πού πρέπει νά ἀναλάβουν ἡγετικό ρόλο, γιά νά βοηθήσουν τό κράτος καί τήν κοινωνία γενικότερα, γιά νά βγοῦμε ἀπό τά ἀδιέξοδα καί νά ἀνυψωθοῦμε ἀπό τό βοῦρκο. Συνήθως ἐννοοῦν ἀνθρώπους μέ κοσμική σοφία, ἀναγνωρισμένους καί προβεβλημένους, πού πιστεύουν ὅτι θά λύσουν τά προβλήματα. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι πάντα τέτοιοι ἄνθρωποι ἀναλάμβαναν τίς πολιτικές εὐθύνες, χωρίς ὅμως τά ἀναμενόμενα ἀποτελέσματα. Ξεκινοῦσαν μέ ὁράματα καί δημαγωγικά συνθήματα καί κατέληγαν σέ ἀποτυχίες. Ὅλα τά προσόντα τους ἀποδεικνύονταν ἀνίσχυρα καί τά προβλήματα αὐξάνονταν. Αὐτός ἦταν ὁ κανόνας. Οἱ ἐξαιρέσεις ἦταν σπάνιες καί ἀπομονωμένες. Ἀπό ὅλους αὐτούς ἔλειπε ὁ φωτεινός στόχος, δηλαδή ἡ ἀναφορά τους στό Θεό,

Έπαινος και κατηγορία

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Ο ΚΑΤΑ Θεόν ἀγωνιζόμενος ἄνθρωπος συχνά ἀντιμετωπίζει εὐχάριστες καί δυσάρεστες καταστάσεις, τίς ὁποῖες δημιουργοῦν οἱ συνάνθρωποί του. Εὐαίσθητος δέ καθώς εἶναι, προβληματίζεται καί θέλει νά ἀποφεύγει τίς ὑπερβολές καί νά προφυλάσσεται ἀπό τίς πλάνες.

Οἱ κοσμικοί συνήθως προσέχουν τόν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ καί πάντα εἶναι πρόθυμοι, ἀλλά καί βιαστικοί, νά κρίνουν κάθε λόγο του καί κάθε πράξη του. Χωρίς νά στηρίζονται σέ πλήρη στοιχεῖα, χωρίς νά γνωρίζουν ἐπακριβῶς τά γεγονότα καί τίς προθέσεις του, τόν ἐπαινοῦν ἤ τόν ἐπικρίνουν. Πολλές φορές σέ χώρους, πού συχνάζουν, ὅπως τά καφενεῖα καί τά σπίτια, ἀσχολοῦνται μέ αὐτόν καί ἔχουν ἀπαιτήσεις, ἐνῶ οἱ ἴδιοι βρίσκονται σέ ἀπελπιστική κατάσταση. Ἀπό τόν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ θέλουν πολλά καί δέν συγχωροῦν εὔκολα τυχόν ἀδυναμίες ἤ παραλείψεις του. Θεωροῦν δεδομένο ὅτι εἶναι ὁλοκληρωμένος πνευματικά, ἔχει ὅλες τίς ἀρετές, παρόλο πού καί αὐτός εἶναι ἄνθρωπος μέ ἁμαρτίες καί μέ τόν ἀγώνα του προσπαθεῖ νά πετύχει κάτι πνευματικό στή ζωή του.

Σταθεροί και αποφασιστικοί

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΙ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΠΟΛΛΟΙ χριστιανοί διαπιστώνουν ὅτι παρά τίς καλές τους προθέσεις καί τόν ἀγώνα τους δέν ἔχουν πνευματική πρόοδο στή ζωή τους. Μένουν πάντα ἴδιοι καί ἀμετάβλητοι. Δέν ἐγκαταλείπουν τίς «ἀθῶες» συνήθειες καί δέν ἀποκτοῦν ἀρετές. Κατά τά ἄλλα εἶναι οἱ τακτικοί καί σταθεροί ἄνθρωποι, πού δέν παραλείπουν τόν ἐκκλησιασμό τους, πού ἀρέσκονται νά ἀκοῦν κηρύγματα καί ὁμιλίες καί θέλουν νά ἐπικοινωνοῦν μέ ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν χριστιανικά ἐνδιαφέροντα καί εἶναι «δικοί τους». Ἐνδεχομένως νά ἔχουν καί τόν ἴδιο πνευματικό. Γιατί ὅμως δέν ἔχουν πρόοδο; Γιατί δέν ἀλλάζει τίποτε στή ζωή τους;

Δέν εἶναι εὔκολη ἡ ἀπάντηση, οὔτε καί μπορεῖ νά εἶναι γιά ὅλους ἡ ἴδια. Ὁ καθένας ἔχει τίς δικές του προτιμήσεις καί ἐπιλογές καί φυσικά τίς δικές τους μικρές ἤ μεγάλες ἁμαρτίες. Ἐξωτερικά φαίνονται ἴδιοι, ἀλλά ἐσωτερικά ὑπάρχουν διαφορές. Ὑπάρχει ὡστόσο ἡ κοινή ἀδυναμία τους: δέν εἶναι ἀποφασιστικοί σέ θέματα, πού ἔχουν σχέση μέ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί εἰδικότερα δέν ἀπαρνοῦνται τό κοσμικό φρόνημα, τή φιλοχρηματία, τήν καλοπέραση, τήν τάση πρός τήν ἀριστοκρατία καί ἄλλα «ἀθῶα».