Τοῦ
πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ οἱ ἄνθρωποι
βλέπουν τούς ἀληθινούς χριστιανούς μέ
περιφρόνηση καί συχνά τούς χλευάζουν, γιατί δέν εἶναι ὅμοιοί τους. Νομίζουν ὅτι ἔτσι μποροῦν νά
δικαιολογήσουν τήν δική τους ἀπιστία καί
νά ἡσυχάσουν
τή συνείδησή τους.
Ἐκεῖνο ὅμως πού ἔχει ἐνδιαφέρον, εἶναι νά μάθουν οἱ χριστιανοί τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο πρέπει νά ἀντιμετωπίζουν τούς χλευαστές τους. Ὁ Ἅγιος
Νικόλαος Βελιμίροβιτς συμβούλευε ὅτι στό χλευασμό πρέπει νά ἀπαντοῦμε μέ
χαμόγελο. Ὁ χλευασμός τῶν κοσμικῶν
πρός τούς
χριστιανούς προέρχεται ἀπό τή μοχθηρή καρδιά τους, ἐνῶ τό χαμόγελο τῶν
χριστιανῶν ἀπό τήν ἔλλειψη κακίας.
Ὁ χλευασμός ἁρμόζει στήν ἄγνοια, ἐνῶ στή γνώση ἁρμόζει τό χαμόγελο. Ὁ
χλευασμός κάνει πιό ἔντονη τήν
προσευχή, ἀλλά «αὐξάνει καί
τήν τιμή τῆς προσευχῆς μπροστά στόν αἰώνιο
Δικαστή.